एके काळी असायची कधी झाडावर हिरवी पान
तेव्हा बघायला मिळायची ती किलबिळणारी पाखर
दाटूण्यायचे काळे ढग, असा असायचा मेचा उन्हाळा...
पडायच्या जोरदार गारा, गरजायचे ढग दाखवून चंदेरी किनारा....
यायचा तो मातीचा वास पहिल्या सरी नंतर....
दिसायचे पक्ष्यांचे थवे सोनेरी क्षितिज़ावर.....
पण आत्ता.... पण आत्ता..... हिरवा रांग राहिला फ्क्त कागदावर....
पाखरनाचे देह दिसतात फ्क्त संग्रलायच्या भिंतींवर....
काळ्या ढघाने गुल्फतले आत्ता आकाश सारे.....
चेंदेरी किनारे झाले मृत्यूचे दारे
माती तर लपून बसली सेमेंट च्या खाली....
पक्ष्यांचे थवे तर इतिहासात जमा ज़ाळी....
No comments:
Post a Comment