ओढ

काळबाह्य होत नाही कधीच उन्हाळा

त्याच्या पाठोपाठ नेहमीच येतो मग पावसाळा

काढतात बराच वेळ दोघेही एक-मेका बिना

पण जेव्हा येतात संग आणतात सप्तरंगी वीणा

हवा-हावासा असतो तो इंद्र-धनुष्या मनास फार

पण क्षणभुनगार झळक्तो घालून मोत्यांचे हार

असता जर तो चिरस्तायि जर डोक्यावर

टिपले नसते डोळे त्याच्या प्रतिक्षेवर

ओढ लावतो आपल्याला पुन्हा वर पहिला

अदृश्या राहून शिकवतो वाट पाहून जगायला